حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی چشم در پیش‌بینی یافته‌های حین عمل ویترکتومی عمیق

چکیده هدف: تعیین حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی‌های انجام‌شده چشمی در یافتن ضایعات شبکیه و زجاجیه قبل از انجام عمل ویترکتومی عمیق چشم در بیماران دچار کدورت مدیا در مقایسه با یافته‌های حین عمل. روش پژوهش: پرونده 42 بیمار که طی 6 ماهه اول سال 1379 در بیمارستان خلیلی شیراز مورد عمل ویترکتومی عمیق قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌های سونوگرافی (براساس گزارش سونوگرافی که توسط یک متخصص سونوگرافی واحد گزارش شده بودند) با یافته‌های گزارش عمل بیمار (که توسط یک جراح واحد انجام شده بودند) مقایسه گردیدند. بیماران براساس مولفه‌های تشخیص و درمان، در 5 گروه طبقه‌بندی شدند: 1) کدورت زجاجیه، 2) جداشدگی شبکیه، 3) جسم بیگانه داخل چشمی، 4) پارگی دیواره خلفی چشم و 5) جداشدگی مشیمیه،. یافته‌ها: حساسیت سونوگرافی در تشخیص جسم بیگانه داخل چشمی یا وجود کدورت زجاجیه و یا پارگی دیواره خلفی چشم 100 درصد، در تشخیص جداشدگی شبکیه 90 درصد و در تشخیص جداشدگی مشیمیه 4/71 درصد بود. میزان اختصاصی بودن سونوگرافی در همه موارد به جز کدورت زجاجیه، بالای 80 درصد و در مورد اخیر 4/71 درصد بود. نتیجه‌گیری: حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی‌های انجام‌شده در پیش‌بینی ضایعات پنج‌گانه زجاجیه و شبکیه مورد مطالعه در مرکز ما قابل قبول است و تکیه بر گزارش‌های سونوگرافی جهت تصمیم‌گیری در مورد عمل بیمار، در غالب موارد به‌جا و صحیح خواهد بود. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1383؛ سال 10، شماره 2: 206-200.